شيراز كه به شهر گل و راز معروف است، دير زمانيست مهد ادب، فرهنگ و هنر ايران زمين شمرده ميشود. اين شهر به انگيزه داشتن بناهاي تاريخي متعدد و باغهاي بسيار زيبا، همواره به عنوان يكتا از محبوبترين مراكز گردشگري در ايران شناخته ميشود. در اين مقاله از مجلهي ايرپلين تيكت به رسيدگي شيراز از نقطه نظر توريسم ميپردازيم.
شهر شيراز، مركز استان فارس، در دامنهي كوه هاي زاگرس و در جنوب غربي كشور قرار دارد. اطراف شهر توسط دودمان كوههاي مرتفعي احاطه شده كه در حفظ اين شهر اهميت ويژه اي دارند. ميانگين دما در شيراز1 بين 30 لغايت 5 درجهي سانتي گراد است.
تاريخ مختصري از شهر شيراز
سال 2007 زماني كه كارگران مشغول حفر زمين در جنوب غربي شهر شيراز بودند، با لوحهاي گلي مربوط به شهريگري ايلام2 روبرو شدند كه به شهري به نام تيرازيس اشاره داشت. اين كلمه احتمالاً از اسم سيراجيس در پارسي قديم گرفته شده است. اينگونه استنباط ميشود كه تلفظ اين كلمه در درازا زمان و بر اثر تغيير منظم صداها در پارسي امروزين به “شيراز” تبديل شده است.
نام شيراز از نام پسر شاه تهمورث گرفته شده است. در سال 1314 گروهي در اريكه جمشيد به كاوشهايي پرداختند كه منجر به يافتن آژيانه نبشتههاي ايلامي شد. بر روي بعضي از اين خشت نبشتهها از مكاني به اسم تيزاريس و يا شيرازيس نام دستگير شده بود. به غير از اين، در موارد ساير نام شيراز در كتيبههاي باستاني يافت شده است. بر بر پايه كتاب تاريخ ايران (چاپ شده توسط دانشگاه كمبريج)، دوران ساساني زماني محسوب ميشود كه سكونت دائمي در شيراز ابتدا گشته است.
در سنه 641 ميلادي اين شهر توسط اعراب تسخير شد. سدهي چهارم و پنجم هجري قمري سلسلهي آل بويه، شيراز را به عنوان پايتخت خود برگزيدند. اتابكان فارس در نيمهي سدهي 6 هجري بر شيراز مستولي گشته و دوران رشد و شكوفايي اين شهر را رقم زدند. به راهكار ايشان بود كه اين شهر از حملهي مغولها در امان ماند.
شيراز كه به شهر گل و راز معروف است، دير زمانيست مهد ادب، فرهنگ و هنر ايران زمين شمرده ميشود. اين شهر به انگيزه داشتن بناهاي تاريخي متعدد و باغهاي بسيار زيبا، همواره به عنوان يكتا از محبوبترين مراكز گردشگري در ايران شناخته ميشود. در اين مقاله از مجلهي ايرپلين تيكت به رسيدگي شيراز از نقطه نظر توريسم ميپردازيم.
شهر شيراز، مركز استان فارس، در دامنهي كوه هاي زاگرس و در جنوب غربي كشور قرار دارد. اطراف شهر توسط دودمان كوههاي مرتفعي احاطه شده كه در حفظ اين شهر اهميت ويژه اي دارند. ميانگين دما در شيراز1 بين 30 لغايت 5 درجهي سانتي گراد است.
تاريخ مختصري از شهر شيراز
سال 2007 زماني كه كارگران مشغول حفر زمين در جنوب غربي شهر شيراز بودند، با لوحهاي گلي مربوط به شهريگري ايلام2 روبرو شدند كه به شهري به نام تيرازيس اشاره داشت. اين كلمه احتمالاً از اسم سيراجيس در پارسي قديم گرفته شده است. اينگونه استنباط ميشود كه تلفظ اين كلمه در درازا زمان و بر اثر تغيير منظم صداها در پارسي امروزين به “شيراز” تبديل شده است.
نام شيراز از نام پسر شاه تهمورث گرفته شده است. در سال 1314 گروهي در اريكه جمشيد به كاوشهايي پرداختند كه منجر به يافتن آژيانه نبشتههاي ايلامي شد. بر روي بعضي از اين خشت نبشتهها از مكاني به اسم تيزاريس و يا شيرازيس نام دستگير شده بود. به غير از اين، در موارد ساير نام شيراز در كتيبههاي باستاني يافت شده است. بر بر پايه كتاب تاريخ ايران (چاپ شده توسط دانشگاه كمبريج)، دوران ساساني زماني محسوب ميشود كه سكونت دائمي در شيراز ابتدا گشته است.
در سنه 641 ميلادي اين شهر توسط اعراب تسخير شد. سدهي چهارم و پنجم هجري قمري سلسلهي آل بويه، شيراز را به عنوان پايتخت خود برگزيدند. اتابكان فارس در نيمهي سدهي 6 هجري بر شيراز مستولي گشته و دوران رشد و شكوفايي اين شهر را رقم زدند. به راهكار ايشان بود كه اين شهر از حملهي مغولها در امان ماند.